Η δημιουργία συλλόγων ανά ειδικότητα σε ένα χώρο εργασίας δεν απαγορεύεται από τον νόμο. Κάθε εργαζόμενος μπορεί να είναι μέλος σε δυο πρωτοβάθμια σωματεία: ένα επιχειρησιακό και ένα ομοιοεπαγγελματικό. Παραδοσιακά στην Ελλάδα οι γιατροί στα νοσοκομεία και σε πολλούς άλλους χώρους δουλειάς συμμετέχουν σε δυο σωματεία (πχ. ΕΙΝΑΠ, ΕΝΙΘ ή Σύλλογοι ειδικευομένων και Σωματεία Εργαζομένων των νοσοκομείων), χωρίς αυτό με κανέναν τρόπο να εμποδίζει τη συνδικαλιστική δράση ή να θεωρείται διασπαστικό από κανέναν.
Στον ΟΚΑΝΑ από παλιά υπήρχε η πρόταση να δημιουργηθεί σύλλογος γιατρών. Το γεγονός ότι δεν είχε μέχρι τώρα δημιουργηθεί δεν σημαίνει ότι αυτό ήταν και το σωστό. Το γιατί γίνεται τώρα είναι μια συζήτηση, που έχει ενδιαφέρον και μπορεί να γίνει σε μια διαδικασία αναστοχασμού της διαχρονικής δράσης του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ.
Η προσπάθεια των συναδέλφων ιατρών να αρχίσουν να δρουν συλλογικά, να διεκδικήσουν (επιτέλους) ρόλο στα όσα κατά καιρούς συμβαίνουν στον Οργανισμό, να βγουν από την εξατομίκευση και την απομόνωση μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Δεν θεωρούμε ότι με οποιοδήποτε τρόπο αυτή η συλλογική διεκδίκηση έρχεται σε αντίθεση με τον υπάρχοντα Σύλλογο Εργαζομένων, δεδομένου ότι η ύπαρξη του ενός συλλόγου δεν αποκλείει τον άλλο, ενώ ακόμη κι έτσι να ήταν θα μπορούσε η συνεργατική και συντονισμένη δράση δυο σωματείων να λειτουργήσει καταλυτικά και να οδηγήσει σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που μέχρι σήμερα έχουμε.
Η συλλογική δράση δεν είναι ποτέ εναντίον των συμφερόντων των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε που οι γιατροί άρχισαν να κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση άρχισε να κινείται και το θέμα του μισθολογίου τους, το οποίο είναι χωρίς αμφιβολία ότι πιο άδικο υπάρχει αυτή τη στιγμή στον Οργανισμό (με εξαίρεση φυσικά τους εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας). Με άλλα λόγια η πράξη δείχνει ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος.
Σε κάθε περίπτωση εμείς δεν πρόκειται να σταθούμε απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια συλλογικής συνδικαλιστικής δράσης, εκτός εάν είναι εργοδοτική (και αυτό δεν έχει να κάνει με το αν ένα σωματείο είναι επιχειρησιακό ή ομοιοεπαγγελματικό. Έχει να κάνει με το ποιες απόψεις και στάσεις, φανερές ή κρυφές κυριαρχούν στο σωματείο. Το ζούμε στο πετσί μας τα τελευταία χρόνια). Για αυτό καλούμε την Διοίκηση του Συλλόγου Εργαζομένων να αντιμετωπίσει την προσπάθεια των γιατρών ως ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη συλλογική δράση και σε καμία περίπτωση να μην φέρει οποιαδήποτε εμπόδια στη δημιουργία Συλλόγου Ιατρών ΟΚΑΝΑ. Κάτι τέτοιο θα είναι πράγματι διασπαστικό και το σημαντικότερο όλων, θα είναι αναποτελεσματικό, αν όχι επικίνδυνο: Σε ένα καζάνι που βράζει το να βάλεις μια πρόσκαιρη τάπα δεν είναι και το πιο σοφό.
Τα σωματεία φτιάχνονται και λειτουργούν επειδή απαντούν σε πραγματικές ανάγκες έκφρασης και δράσης και όχι επειδή αποφάσισε κάποιος συνδικαλιστής. Συνάδελφο/ισσες, κοιτάξτε να «διορθώσετε» τη δράση του Σωματείου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, ώστε να πάψει να είναι άφωνο (κάποιοι λένε και φερέφωνο) και αφήστε τους ιατρούς να διεκδικήσουν τον ρόλο τους μισθολογικά, επιστημονικά και συνδικαλιστικά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου