ΝΕΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

 

ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ

Στον αέρα… τα προγράμματα απεξάρτησης;

Από: Γιάννης Κάκανος

Δημοσιεύθηκε στις: 18-04-2013 09:02:57

Σε απόγνωση βρίσκονται οι υπό απεξάρτηση χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών που έχουν ενταχθεί σε προγράμματα του ΟΚΑΝΑ τα οποία κινδυνεύουν λόγω της υποχρηματοδότησης.
Χθες το μεσημέρι, χρήστες μαζί με εργαζομένους στη μονάδα του ΟΚΑΝΑ στα Χανιά πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία της Αγοράς.

Με πόνο ψυχής, μίλησαν στα 'Χανιώτικα νέα' χρήστες των προγραμμάτων απεξάρτησης, δεδομένου ότι η προσφορά του ΟΚΑΝΑ φέρνει σε όλους θετικά αποτελέσματα και τους επιτρέπει να ενταχθούν ξανά στην κοινωνία χωρίς προβλήματα.
Ενδεικτικά παραθέτουμε τη δήλωση του επί πολλές δεκαετίες χρήστη ναρκωτικών Δημήτρη Κατάνιου, που είπε: «Είμαι 64 ετών και πίνω 50 χρόνια ναρκωτικά. Βγήκα πριν από τρία χρόνια από τη φυλακή και κατ’ ευθείαν πήγα στον ΟΚΑΝΑ. Αν δεν είχα πάει εκεί θα είχα πεθάνει. Η προσφορά του ΟΚΑΝΑ είναι πολύ σημαντική και ιδίως για τα νέα παιδιά που έπεσαν θύματα αυτής της μάστιγας. Εγώ το ψωμί μου το έφαγα, αλλά η νεολαία πρέπει να γλυτώσει και η κυβέρνηση επιβάλλεται να μην υλοποιήσει τις εξαγγελίες της σε βάρος ασθενών του ΟΚΑΝΑ και των πολύτιμων για εμάς εργαζομένων και ιατρών».
Εκ μέρους του προσωπικού ο ιατρός Μανώλης Σταυρουλάκης υπογράμμισε τα εξής: «Εχουμε έρθει εδώ σήμερα για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα της συντήρησης των προγραμμάτων του ΟΚΑΝΑ τα οποία κινδυνεύουν από την υποχρηματοδότηση ή από τη διακοπή της χρηματοδότησης. Είμαστε οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ. Αυτοί που -μέσα στην πιο άγρια οικονομική και κοινωνική κρίση προσπαθούν να βοηθήσουν τους εξαρτημένους στην προσπάθειά τους για θεραπεία και να αναχαιτίσουν την επιδημία του AIDS που έχει ξεσπάσει στον συγκεκριμένο πληθυσμό. Είμαστε αυτοί που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι δεν είναι δυνατόν ένας οργανισμός να λειτουργήσει με προϋπολογισμό που δεν φτάνει ούτε καν για την κουτσουρεμένη μισθοδοσία. Αν, λοιπόν, συνεχισθεί αυτή η κατάσταση οι εξαρτημένοι συνάνθρωποί μας θα εγκαταλειφθούν βορά στα ιδιωτικά συμφέροντα και θα αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες. Αυτή είναι η ουσία και ότι το κοινωνικό κόστος θα είναι μεγαλύτερο σε περίπτωση που τα προγράμματα αυτά με κάποιον τρόπο διακοπούν ή δυσλειτουργήσουν ακόμα περισσότερο».