ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ

Σε κατάσταση εγρήγορσης βρίσκονται αυτό το χρονικό διάστημα οι εργαζόμενοι του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), εξαιτίας της απόλυσης δύο εργαζομένων από μονάδα θεραπείας της Πάτρας. Για τη στάση των εργαζομένων, αλλά και για τις πολιτικές τις οποίες εφαρμόζει η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ μιλάει σήμερα στο dailypharmanews.gr ο πρόεδρος του συλλόγου των εργαζομένων στον Οργανισμό Άγγελος Αγγελίδης.

Συνέντευξη στο Βασίλη Βενιζέλο
1.Υπάρχουν, έστω και τώρα, δυνατότητες προκειμένου να ανακληθούν οι απολύσεις των δύο εργαζομένων του ΟΚΑΝΑ στην Πάτρα ή οι αντιδράσεις του συλλόγου και των συναδέλφων τους είναι για την τιμή των όπλων; Τι προτείνετε να γίνει;

Η μόνη διέξοδος για τη διοίκηση είναι η ανάκληση των απολύσεων. Πρόκειται για μια απόφαση απόλυτα λανθασμένη: παράνομη ( μια που δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες από την ίδια αυτή διοίκηση διαδικασίες), εκδικητική (ένα μόλις μήνα πριν λήξουν οι συμβάσεις) και αποσταθεροποιητική για τη λειτουργία μιας θεραπευτικής μονάδας σ’ ένα τόσο ευαίσθητο χώρο όπως οι φυλακές. Θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως «επίδειξη δύναμης» απέναντι στους εργαζόμενους, που – παράπλευρα και αθέλητα, θέλουμε να πιστεύουμε  – θίγει και τη λειτουργία της μονάδας του σωφρονιστικού καταστήματος «Αγίου Στεφάνου» και τους ασθενείς της. Σαν ο «αντίπαλος» να μην είναι η πολιτική της λιτότητας, των περικοπών και της περαιτέρω περιθωριοποίησης των εξαρτημένων αλλά οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ.  Αγώνας χαμένος είναι αυτός που δε δίνεται. Εμείς συνεχίζουμε  πολιτικά και συνδικαλιστικά να απαιτούμε την ανάκληση των απολύσεων, καθώς και την πρόσληψη όλου του αναγκαίου προσωπικού με σταθερές σχέσεις εργασίας. Ο αγώνας αυτός θα συνεχιστεί για να αποτρέψουμε την οποιαδήποτε αυθαιρεσία και προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων από τη Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ. Όσο για το νομικό σκέλος της υπόθεσης, οι δύο πρώην συναδέλφισσες έχουν ήδη προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Οι νομικοί σύμβουλοι του Συλλόγου, έχουν λάβει την εντολή να προχωρήσουν σε όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες εναντίον όσων έχουν ευθύνη για αυτή την απαράδεκτη απόφαση.
2. Ο σύλλογος των εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ είχε εκφράσει πρόσφατα την εκτίμηση ότι οδηγούμαστε στην κατάργηση των μονάδων μεθαδόνης σε όλη τη χώρα. Επιμένετε ότι αυτή είναι η κατεύθυνση η οποία διαφαίνεται; Ποιες είναι οι αντιρρήσεις των εργαζομένων;

Η σταδιακή κατάργηση των μονάδων μεθαδόνης δεν είναι «εκτίμηση» αλλά εκφρασμένη κατεύθυνση της τωρινής διοίκησης του ΟΚΑΝΑ. Η διαφαινόμενη «κρυφή ατζέντα» ωστόσο  είναι η ουσιαστική κατάργηση των ολοκληρωμένων προγραμμάτων αντιμετώπισης της εξάρτησης και ο υποβιβασμός τους σε απλή χορήγηση υποκατάστατου – βουπρενορφίνης που, ως έχουσα λιγότερες παρενέργειες, μπορεί να χορηγείται με λιγότερο αυστηρό έλεγχο. Η υποβάθμιση της ποιότητας των προγραμμάτων, η σταδιακή αποψίλωσή τους από προσωπικό και η παράλληλη κατάργηση της μεθαδόνης οδηγεί στην αντικατάσταση της ολοκληρωμένης θεραπείας από τη συνταγογράφηση βουπρενορφίνης, στην υπολειτουργούσα πρωτοβάθμια περίθαλψη  - οπότε , τελικά, στους ιδιώτες. Γι’ αυτό προφανώς και η επιμονή να σταματήσει τελείως η χορήγηση Μεθαδόνης – ενός φαρμάκου εγνωσμένης αποτελεσματικότητας, με πλεονεκτήματα έναντι της βουπρενορφίνης όσον αφορά τη συγκράτηση των πιο «δύσκολων» ασθενών στα προγράμματα, όσο κι αν, όντως, είναι λιγότερο ασφαλής. Είναι σημαντικό να υπάρχουν, ως θεραπευτικές επιλογές, και τα δύο φάρμακα. Όμως, το πλέον ουσιαστικό, είναι πως κανένα από τα δύο φάρμακα δεν νοείται ως αποκλειστική θεραπεία. Πρόκειται για ένα μόνον -σημαντικό, προφανώς- παράγοντα  στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της εξάρτησης, σε εξειδικευμένα προγράμματα, με αντιμετώπιση της συνοσηρότητας, ψυχοθεραπεία και κοινωνικοπρονοιακές παρεμβάσεις. Θεωρούμε πως οι εξαρτημένοι δικαιούνται την πρόσβαση σε δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας ολοκληρωμένη θεραπεία – και πως, ως θεραπευτές τους, έχουμε την  υποχρέωση να τη διεκδικούμε.
3.Όταν κατηγορείτε την διοίκηση του ΟΚΑΝΑ για την πολιτική της ή για τον τρόπο διοίκησης, τον οποίον εφαρμόζει, εννοείτε ότι, εάν άλλαζε ο πρόεδρος του Οργανισμού, ο κ. Καφετζόπουλος, θα υπήρχε μία κάποια εξισορρόπηση στις σχέσεις μεταξύ διοίκησης και εργαζομένων;

Ανέκαθεν ένα από τα προβλήματα του ΟΚΑΝΑ ήταν ο ορισμός των Διοικήσεων από το Υπουργείο Υγείας και η εξάρτησή τους από αυτό. Δεν είναι τόσο  θέμα προσώπων, όσο πολιτικών που εφαρμόζουν οι εκάστοτε Διοικήσεις και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση του Οργανισμού.

Είτε παραμείνει ο κ. Καφετζόπουλος είτε αλλάξει με άλλο μέλος του Δ.Σ. είτε έρθει κάποιος άλλος,  αν δεν αλλάξουν οι πολιτικές του Υπουργείου όσο και ο τρόπος Διοίκησης  -μαζί και οι αποφάσεις-του  σημερινού  Δ.Σ. το πρόβλημα θα παραμείνει και θα ενταθεί έτι περαιτέρω.