Αυτοψία των «ΝΕΩΝ» στον ΟΚΑΝΑ: «Να θες να πετάξεις τη βελόνα και να μην υπάρχει βοήθεια»
«ΤA ΝΕΑ» μπήκαν σε δύο μονάδες και κατέγραψαν ελλείψεις



Γιάννης Δεβετζόγλου  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08:00 |
Το πέτρινο κτίριο στο Γουδή. Εκτός από την κεντρική πόρτα, δεν υπάρχουν άλλα ανοίγματα για να αερίζεται

Ελλείψεις φαρμάκων, εμβολίων, υγειονομικού υλικού, αντιδραστηρίων για τις απαραίτητες εξετάσεις, ακόμη και συσκευασιών για τη δόση στο σπίτι. Πολύμηνες καθυστερήσεις στη μισθοδοσία των εργαζομένων, αρκετοί από τους οποίους δουλεύουν σε τέσσερις μονάδες ταυτόχρονα και χώροι εργασίας που δεν αερίζονται και ευνοούν τη μετάδοση νοσημάτων όπως η φυματίωση και η γρίπη, διαμορφώνουν τη σημερινή εικόνα του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ). Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί το επόμενο διάστημα καθώς ο ετήσιος προϋπολογισμός των 20 εκατ. ευρώ έχει ήδη εξαντληθεί.
Την ίδια στιγμή οι στόχοι του ΟΚΑΝΑ βασίζονται σε επιστημονικές οδηγίες του 1999 και εφαρμόζονται σύμφωνα με υπουργική απόφαση του 2002. Αυτές προβλέπουν οι χρήστες να παραμένουν διά βίου, δηλαδή μέχρι να πεθάνουν, στις νόμιμες ουσίες. Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) από το 2010 έχει εκδώσει νέες κατευθυντήριες οδηγίες για τη διαχείριση ατόμων που έχουν εθισμό στα οπιοειδή, στις οποίες αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «ο τελικός στόχος είναι το στάδιο της πλήρους απεξάρτησής τους από τις ουσίες».
«ΤΑ ΝΕΑ», στο πλαίσιο του διαλόγου για το ΕΣΥ, έκαναν αυτοψία σε μονάδες του ΟΚΑΝΑ, δύο χρόνια μετά το λουκέτο της κεντρικής υπηρεσίας στην οδό Καποδιστρίου στο κέντρο της Αθήνας, και κατέγραψαν τα όσα συμβαίνουν.


«
Είναι πολύ σκληρό. Παρά την ψυχολογική σου κατάσταση να αποφασίσεις ότι θέλεις να πετάξεις τη βελόνα, να μην ξανατρυπήσεις τη φλέβα σου, δεν υπάρχουν οι κρατικές δομές που θα σε βοηθήσουν. Πέντε χρόνια περίμενα στα πεζοδρόμια και στις φυλακές για να πάρω το πρώτο χάπι στον ΟΚΑΝΑ» λέει ο Γιάννης Ζαγγελίδης, ο οποίος βρίσκεται στο πρόγραμμα αποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ τους τελευταίους 18 μήνες. Στόχος του είναι να καθαρίσει, να μην παίρνει ούτε τα φάρμακα που του χορηγούνται νόμιμα καθημερινά αντί της ηρωίνης. Γι' αυτό και το βλέμμα του, αν και λίγο νωρίς όπως λέει ο ίδιος, είναι στραμμένο στην πόρτα της μονάδας κοινωνικής επανένταξης. Εκεί προσέρχονται όλοι όσοι έχουν σταματήσει όχι απλώς να παίρνουν ναρκωτικά, αλλά έχουν βρει και τη δύναμη να διακόψουν και το υποκατάστατο που τους δίνεται από τον ΟΚΑΝΑ, «να μηδενίσουν» όπως λένε οι ειδικοί της μονάδας.
Συνάντησα τον Γιάννη τη στιγμή που έβγαινε από τα κοντέινερ που έχουν διαμορφωθεί για να φιλοξενείται η μονάδα αποκατάστασης του Νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός. Μία από τις περίπου 125 μικρές μονάδες που απέκτησε η Αττική τα τελευταία δύο χρόνια. «Ερχομαι δύο φορές την εβδομάδα, παίρνω το χάπι μου και δόση για το σπίτι. Αλλά χάπια για το σπίτι δεν υπήρχαν αυτήν την περίοδο και έτσι πρέπει καθημερινά ό,τι και να κάνω να το αφήνω και να έρχομαι εδώ». Το χάπι που λαμβάνει λέγεται βουπρενορφίνη και πρέπει να παραμείνει πέντε λεπτά κάτω από τη γλώσσα του ώσπου να λιώσει. Μετά, ο Γιάννης αποχωρεί από το κοντέινερ.

Αυτό που του παρέχει είναι ηρεμία - χωρίς αυτό σε λίγες ώρες θα εκδηλώσει στερητικό σύνδρομο. Δηλαδή θα αρχίσει να τρέμει, να κρυώνει ενώ έχει καύσωνα, να πονάει το κεφάλι του και οι μύες σε όλο το σώμα του, να ιδρώνει και να αισθάνεται ότι έρχεται το τέλος του. «Επίσης, το χάπι δεν προκαλεί συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα και την ευφορία που δημιουργεί η μεθαδόνη. Παράλληλα μειώνει την επιθυμία για χρήση ηρωίνης, κάτι που κάνουν αρκετοί από αυτούς που βρίσκονται σε προγράμματα μεθαδόνης» εξηγεί ο ψυχίατρος της μονάδας Γιώργος Τζανουλίνος.
Βέβαια αυτό το χάπι αν το βγάλει κάποιος έξω από τον ΟΚΑΝΑ μπορεί να το λιώσει και να το πάρει σαν ηρωίνη ενδοβλέφια ή να το κάνει σκόνη και να το εισπνεύσει από τη μύτη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τους χορηγείται άλλο χάπι για το σπίτι, το οποίο εκτός από βουπρενορφίνη περιέχει και ναλοξόνη, την ουσία που πιέζει τον οργανισμό να αποβάλει την ηρωίνη. Την ουσία αυτή χορηγούν και σε κάποιον που θα μεταφερθεί σε κώμα στο νοσοκομείο από υπερβολική δόση. «Ο χρήστης γνωρίζει ότι το χάπι αυτό θα του κάνει το αντίθετο από αυτό που θέλει, δηλαδή θα του βγάλει στερητικά. Βέβαια αυτό το χάπι είναι πολύ ακριβό και το αντίγραφό του (γενόσημο) αναμένεται το επόμενο έτος» τονίζουν οι αρμόδιοι. Ετσι, η έλλειψή του προς το παρόν προκαλεί μόνο ταλαιπωρία καθώς μπορεί οι δόσεις για τα Σαββατοκύριακα, όταν η μονάδα είναι κλειστή, να έχουν εξασφαλιστεί, δεν ισχύει το ίδιο όμως και τις καθημερινές.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. Η συγκεκριμένη μονάδα, όπως και όλες οι άλλες, παρέχει υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης στους θεραπευόμενους και τους συγγενείς τους, διαθέτει παθολογικό ιατρείο και εκτός από το έντονο βουητό που ακούγεται κάποιες στιγμές από τις μονάδες του κλιματιστικού που είναι τοποθετημένες στις οροφές φαίνεται καλά οργανωμένη. Αν και ο υπεύθυνος της μονάδας - και οι υπόλοιποι συνεργάτες του - δεν καλύπτει μόνο αυτή αλλά και τις μονάδες του Λαϊκού και του Ελενα. «Επίσης, κάνω και αντικαταστάσεις όταν παίρνουν άδειες οι συνάδελφοί μου από τη μονάδα στο Γουδή» λέει ο κ. Τζανουλίνος. Η συγκεκριμένη μονάδα υποστηρίζεται επαρκώς και από το νοσοκομείο, σε περιπτώσεις τραυματισμών κ.λπ.

Στην Εντατική η µονάδα στο Γουδή
Και μπορεί η μονάδα αυτή να μη χρειάζεται να λειτουργεί όλες τις ημέρες, να βρίσκεται μέσα σε οικόπεδο νοσοκομείου και να εξυπηρετούνται οι ασθενείς και οι γιατροί, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και σε άλλες μονάδες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της μονάδας χορήγησης μεθαδόνης στο Γουδή. Το πρώτο που είδαν «ΤΑ ΝΕΑ» είναι ένα πραγματικά ωραίο πέτρινο κτίριο που ανήκει στις Ενοπλες Δυνάμεις. Αυλή με γκαζόν και όλα καθαρά και περιποιημένα.

Ωστόσο για τον χώρο αυτό, όπως εξηγούν οι εργαζόμενοι, δεν έγινε καμία μελέτη: χτίστηκε δίχως παράθυρα, αλλά με υαλότουβλα για να μπαίνει φως - παρότι είναι σημαντικό να αερίζεται ώστε να μειώνονται οι πιθανότητες μόλυνσης από φυματίωση -, χωρίς τουαλέτα για άτομα με ειδικές ανάγκες - παρότι υπάρχουν ασθενείς με αναπηρίες - και τα αναλώσιμα να βρίσκονται στο έλεος του Θεού. «Εδώ και δύο χρόνια που μεταφερθήκαμε σε αυτό το κτίριο δεν έχουμε φάρμακα, δεν έχουμε γάζες να κάνουμε μια αλλαγή σε κάποιον που θα έρθει με τρύπες στο σώμα του» υποστηρίζει η γενική γιατρός Κατερίνα Καλύβα. Τα φάρμακα που δεν υπάρχουν δεν είναι μόνο παυσίπονα. Αλλά και απαραίτητα εμβόλια - για τη γρίπη κ.λπ. - που πρέπει υποχρεωτικά όλοι οι θεραπευόμενοι να κάνουν. Και φυσικά δεν υπάρχει νοσοκομείο στην ίδια αυλή για να εξυπηρετήσει τους ασθενείς.
Το κτίριο αυτό, όπου χορηγείται μόνο μεθαδόνη, λειτουργεί συνεχώς επτά ημέρες την εβδομάδα. Την ουσία αυτή τη δίνουν σε όσους δεν μπορούν να πάρουν το χάπι για λόγους υγείας. Δηλαδή είτε έχουν ένα είδος αλλεργίας είτε δεν μπορεί να το «σηκώσει» το συκώτι τους διότι ήδη έχει επιβαρυνθεί από ηπατίτιδα ή άλλα δυνατά φάρμακα που λαμβάνει για άλλους λόγους.

Το γαλάζιο υγρό σερβίρεται αυτόματα σε διάφανο πλαστικό ποτηράκι. Για να γίνει αυτό ο υπεύθυνος γιατρός της μονάδας - πάντα ψυχίατρος - θα βάλει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή τα στοιχεία του χρήστη και θα πληκτρολογήσει πόση δόση θα πρέπει να πάρει. Τα δεδομένα μεταφέρονται σε ένα μηχάνημα, το οποίο όταν είναι κλειστό μοιάζει με φουρνάκι. Αν το ανοίξει κάποιος όμως διακρίνει ένα μπετονάκι με μεθαδόνη, διάφορα χάπια και σωληνάκια που καταλήγουν στο ποτηράκι.

Η εντολή του γιατρού πηγαίνει στο μηχάνημα και βάζοντας τον αριθμό του χρήστη η νοσηλεύτρια βγάζει αυτόματα ακριβώς τη δόση που έχει ορίσει ο γιατρός.
Και σε αυτήν την περίπτωση χορηγείται για το σπίτι (take home το λένε). Μόνο που τη συγκεκριμένη περίοδο έχουν τελειώσει ακόμη και τα μικρά μπουκαλάκια με τον δοσομετρητή και έτσι οι νοσηλεύτριες χαράζουν τα μεγάλα, ώστε να καταλάβει ο ασθενής πόσο πρέπει να πάρει κάθε φορά. Αν βέβαια είναι σε θέση, να καταλάβει πόσα γραμμάρια πρέπει να καταναλώσει και να αυτοσυγκρατηθεί για να μην πάρει υπερδοσολογία.

ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΑ. Κάποια από τα αντιδραστήρια για διάφορες εξετάσεις ούρων έχουν τελειώσει εδώ και μήνες. Αυτά χρειάζονται προκειμένου να γνωρίζει ο γιατρός εάν κάποιος κάνει παράλληλα χρήση για παράδειγμα αλκοόλ, χασίς ή οποιαδήποτε άλλη νόμιμη ή παράνομη ουσία μπορεί να επηρεάσει την κατάστασή του.


Η αόρατη μονάδα και ο νόμος που ξεχάστηκε
Ο σκληρός δρόμος της απεξάρτησης και της επανένταξης

Χώρος δημιουργικής έκφρασης στη μονάδα επανένταξης

Οι περισσότεροι από αυτούς που θα καταφέρουν να φύγουν ζωντανοί από το πεζοδρόμια και να περάσουν το κατώφλι του ΟΚΑΝΑ, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα παραμείνουν εκεί εφ' όρου ζωής. Και παρότι ακόμη και ο νέος κανονισμός του ΟΚΑΝΑ δεν προβλέπει την πλήρη απεξάρτηση, υπάρχει η ειδική υπηρεσία της επανένταξης. Αυτό ήταν το επόμενο τμήμα που επισκέφθηκαν «ΤΑ ΝΕΑ». «Είναι η πρώτη φορά που έρχεται κάποιος δημοσιογράφος εδώ» μου λέει με επιφύλαξη και ενθουσιασμό η ψυχολόγος Δέσποινα Βελέντζα. Αν και η μονάδα αυτή έχει αναλάβει τον νευραλγικό ρόλο να προετοιμάζει τους ανθρώπους για την έξοδό τους στην πραγματική ζωή, για κάποιους είναι σαν... αόρατη.
Η μονάδα κοινωνικής επανένταξης είναι ένα πρόγραμμα στεγνό, που σημαίνει ότι όσοι προσέρχονται σε αυτό έχουν σταματήσει όχι απλώς να παίρνουν ναρκωτικά αλλά έχουν βρει τη δύναμη να διακόψουν και το υποκατάστατο του ΟΚΑΝΑ, να μηδενίσουν όπως λένε. Εκτός από αυτούς, μπορούν να προσέλθουν και να ζητήσουν βοήθεια άτομα από το κέντρο υποδοχής όπου πηγαίνει κάποιος που έχει διακόψει μόνος του την ηρωίνη και θέλει να μπει σε πρόγραμμα κοινωνικής επανένταξης. «Μπορεί επίσης να έχουν βρεθεί σε πρόγραμμα απεξάρτησης, αλλά τελειώνοντας να μην αισθάνονται ασφαλείς, άρα έρχονται σε εμάς» εξηγεί η κυρία Βελέντζα. Επίσης, λειτουργεί πρόγραμμα χαμηλής χορήγησης στο οποίο εντάσσονται θεραπευμένοι που παίρνουν πολύ μικρές ποσότητες μεθαδόνης ή βουπρενορφίνης (χάπι) και έχουν στόχο να μηδενίσουν και να περάσουν στην επόμενη φάση που είναι η κοινωνική επανένταξη.
Στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης γίνεται επαγγελματικός προσανατολισμός μέσω τεχνικών αυτογνωσίας. Και φυσικά όλα αυτά σε συνεργασία με φορείς για εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση μέσω του Εξειδικευμένου Κέντρου Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ενταξης (ΕΚΕ) του ΟΚΑΝΑ. «Εχουμε συνεργασία και με τον ΟΑΕΔ για άτομα που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες» λέει η κυρία Βελέντζα.

Το παλαιό μοντέλο. Σε αυτό το μοντέλο, δηλαδή της πλήρους απεξάρτησης, βασίζονται και οι κατευθυντήριες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η χώρα μας όμως ακολουθεί για τη διαχείριση της εξάρτησης από οπιοειδή την υπουργική απόφαση του 2002 με τις επιστημονικές οδηγίες του 1999 και την υπογραφή τού τότε υπουργού Υγείας Δημήτρη Κρεμαστινού.
«Αν οι οδηγίες έχουν αλλάξει, ο ΟΚΑΝΑ θα ήταν υποχρεωμένος να έχει ενημερώσει τη Βουλή» λέει ο κ. Κρεμαστινός, υπεύθυνος Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Ο ίδιος αναγνωρίζει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο και σύνθετο έργο η απεξάρτηση. Μάλιστα για να εφαρμοστούν τέτοιου είδους οδηγίες χρειάζεται αναμόρφωση ολόκληρου του συστήματος. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν εφαρμόζονται ούτε οι υπάρχοντες νόμοι αναφέρει ο κ. Κρεμαστινός. «Σήμερα δεν εφαρμόζεται ούτε ο νόμος του 2002, ο οποίος προβλέπει κάθε τρεις μήνες συνάντηση των έξι αρμόδιων υπουργών - όπως Δημόσιας Τάξης, Οικονομικών κ.λπ. - καθώς ο ΟΚΑΝΑ είναι οργανισμός καταπολέμησης των ναρκωτικών, δεν είναι μόνο η ιατρική του πλευρά. Και έτσι δημιουργούνται πολλά προβλήματα. Επίσης, ούτε ο εθνικός συντονιστής φαίνεται να έχει αναλάβει κάποια δράση...» λέει ο κ. Κρεμαστινός.

Οικονομική αιμορραγία. Πάντως, ακόμη και υπό αυτές τις περιοριστικές συνθήκες με τους εργαζομένους να τρέχουν από μονάδα σε μονάδα καθημερινά και τους ασθενείς να περιμένουν τρία και πέντε χρόνια, ο ΟΚΑΝΑ ψυχορραγεί.
Οπως μας ενημερώνει ο Ευάγγελος Καφετζόπουλος, ο προϋπολογισμός του 2014 είναι 20,5 εκατ. ευρώ και έχουν ήδη τελειώσει. Μόνο το κόστος της μισθοδοσίας είναι 18,5 εκατ. ευρώ και οι εργαζόμενοι είχαν παραμείνει δίχως χρήματα από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο. Την ίδια ώρα οι καθυστερήσεις αναμένεται να γιγαντωθούν καθώς χρειάζονται 28 εκατ. ευρώ για τις βασικές ανάγκες, δηλαδή όπως λειτουργεί τώρα.

Αγκάθι οι προσαγωγές
Ενα από τα πιο συχνά περιστατικά που παρακωλύουν και επιβαρύνουν το πρόγραμμα των γιατρών και την αντιμετώπιση των ασθενών είναι οι προσαγωγές που γίνονται από τους αστυνομικούς. «Αφήνω τη δουλειά μου για να τρέχω στη ΓΑΔΑ, επειδή ο αστυνομικός προσήγαγε άτομο με μεθαδόνη, το οποίο έχει βεβαίωση για την κατοχή της, αλλά ο αστυνομικός δεν ήθελε να τη δεχθεί. Του παίρνουν και το φάρμακο και αυτός παθαίνει στερητικά. Μπορώ να τον αφήσω στο κελί;» λέει η γιατρός Κατερίνα Καλύβα.


Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για τα οπιοειδή

Τι προβλέπει η τελευταία οδηγία απεξάρτησης


«Η εξάρτηση από τα οπιοειδή είναι πολυπαραγοντική κατάσταση και συχνά χρήζει μακροχρόνιας αντιμετώπισης και φροντίδας. Ο κύριος στόχος της αντιμετώπισης και αποκατάστασης στα άτομα αυτά είναι να μειωθεί η εξάρτησή τους από τις παράνομες ουσίες, η θνητότητα και θνησιμότητα που προκαλούνται από τη χρήση παράνομων οπιοειδών και των λοιμωδών νοσημάτων που σχετίζονται με τη χρήση τους. Επίσης, η βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας, η μείωση της εγκληματικής συμπεριφοράς, να διευκολυνθεί η επανένταξή τους στην αγορά εργασίας και στο εκπαιδευτικό σύστημα, και να βελτιωθούν οι κοινωνικές τους δεξιότητες. Ο τελικός στόχος είναι η πλήρης απεξάρτηση από τα φάρμακα, κάτι δυστυχώς που δεν είναι εφικτό για όλους όσους έχουν εξάρτηση στα οπιοειδή, ιδιαίτερα όταν έχουν ενταχθεί σε βραχυπρόθεσμες θεραπείες. Δεδομένου ότι σήμερα δεν υπάρχει μια απλή θεραπεία που να είναι αποτελεσματική σε όλους όσους έχουν εξάρτηση από τα οπιοειδή, προτείνονται διαφορετικού τύπου προσεγγίσεις οι οποίες περιλαμβάνουν ψυχοκοινωνική προσέγγιση και αντιμετώπιση με φάρμακα». Οπως αναφέρει το έγγραφο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) οι οδηγίες ενημερώνονται κάθε δύο χρόνια.


 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ

Σχετικά με άρθρο της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ"

Αθήνα, 4/8/2014
Με αφορμή το άρθρο της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» με τίτλο: "Αυτοψία στον ΟΚΑΝΑ. Να θες να πετάξεις τη βελόνα και να μην υπάρχει βοήθεια", ο ΟΚΑΝΑ θα ήθελε να διευκρινίσει τα ακόλουθα:
Το πλαίσιο λειτουργίας των θεραπευτικών δομών του ΟΚΑΝΑ, το οποίο στηρίζεται στο ισχύον εθνικό νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο και ακολουθεί κατά γράμμα τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), έχει διττό στόχο: τη μείωση της βλάβης και την απεξάρτηση των ατόμων από τις ναρκωτικές ουσίες. Υπηρετώντας το συγκεκριμένο στόχο, οι Μονάδες Ολοκληρωμένης Θεραπείας της Εξάρτησης του ΟΚΑΝΑ, οι οποίες πανελλαδικά ανέρχονται σε 54, εκ των οποίων 23 στην Αττική, προσφέρουν θεραπεία φαρμακευτικής υποκατάστασης με παράλληλη θεραπεία των συνυπαρχουσών σωματικών και ψυχιατρικών διαταραχών και πλήρη ψυχοκοινωνική υποστήριξη με ιεραρχημένους στόχους. Όλες οι διαδικασίες των Μονάδων Ολοκληρωμένης Θεραπείας της Εξάρτησης είναι συμβατές με το Π.Δ. 148/2007, ενώ οι σκοποί και οι στόχοι των Προγραμμάτων Υποκατάστασης, που υλοποιούνται εντός των Μονάδων Ολοκληρωμένης Θεραπείας καθώς και διάφορα λειτουργικά θέματα περιγράφονται στην Υπουργική Απόφαση Αρ. Υ5γ/Γ.Π. οικ. 100847/14-10-2002.
Σύμφωνα με την ως άνω Απόφαση, η οποία ενσωματώνει τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τα θεραπευτικά προγράμματα συμπληρώνονται εντός των Μονάδων με συμβουλευτικά προγράμματα, ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, αποκατάστασης καθώς και προγράμματα κοινωνικής επανένταξης – επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μάλιστα, οι συγκεκριμένες Μονάδες είναι ανταγωνιστικές και καινοτόμες σε σχέση με αντίστοιχες Μονάδες του εξωτερικού ακριβώς επειδή προσφέρουν ολοκληρωμένη θεραπεία. Παράλληλα, ο ΟΚΑΝΑ, υλοποιεί συμπληρωματικές δράσεις, οι οποίες είναι σε συνέργεια με τα θεραπευτικά του προγράμματα, όπως είναι προγράμματα εναλλακτικά της φυλάκισης, προγράμματα στις φυλακές της Πάτρας και σύντομα στον Κορυδαλλό, σχολές γονέων, κατάρτιση αστυνομικών, μονάδα εφήβων, προγράμματα πρόληψης κ.λπ.
Αναφορικά με την υπο-χρηματοδότηση του Οργανισμού, η οποία για το έτος 2014 ανέρχεται σε 20 εκ. €, εκ των οποίων 18,3 € διατίθενται για τη μισθοδοσία του προσωπικού και 1,65 € για λειτουργικές δαπάνες, πράγματι, τα τελευταία τρία χρόνια υφίσταται το εξαιρετικά σοβαρό θέμα των ελλειμματικών διαθέσιμων εγκεκριμένων πιστώσεων από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας. Για το λόγο αυτό, η Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ έχει θέσει επανειλημμένα το ζήτημα στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας με την οποία βρίσκεται σε συνεχή και στενή συνεργασία για την άμεση επίλυση και την αναγκαία χρηματοδοτική ενίσχυση του Οργανισμού.
Σε σχέση με την προμήθεια φαρμακευτικών σκευασμάτων της υποκατάστασης, τα οποία είναι η Μεθαδόνη, η Βουπρενορφίνη και το συνδυασμένο δισκίο Βουπρενορφίνης/Ναλοξόνης, ο Οργανισμός έχει προχωρήσει στις προμήθειες των σκευασμάτων αυτών απρόσκοπτα, ανάλογα με τις ανάγκες του. Όσον αφορά την προμήθεια του φαρμακευτικού / υγειονομικού υλικού ο Οργανισμός έχει προβεί στις νόμιμες διαδικασίες σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την υπογραφή των συμβάσεων προμήθειας αυτών, ενώ για την προμήθεια των αναλωσίμων αντιδραστηρίων βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνής ανοικτός διαγωνισμός και αναμένεται η κατακύρωσή του σε Ανάδοχο εντός του Σεπτεμβρίου. Τέλος, αναφορικά με τη μισθοδοσία των υπαλλήλων του Οργανισμού, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει ουδεμία καθυστέρηση και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα κανονικής καταβολής αυτής, ενώ όσον αφορά τις υπηρεσίες των Μονάδων του Οργανισμού, αυτές παρέχονται σε σύγχρονες εγκαταστάσεις.
Παρόλο που υφίσταται το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης και δεδομένου ότι 8.500 θεραπευόμενοι είναι ήδη ενταγμένοι στα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ, δηλαδή το 85% του συνόλου των θεραπευομένων πανελλαδικά, ο ΟΚΑΝΑ, προχώρησε από τον Ιούνιο του 2014 στην απορρόφηση της λίστας αναμονής με την ένταξη άνω των 300 ατόμων στα προγράμματά του. Στόχο του Οργανισμού αποτελεί η περαιτέρω απορρόφηση και ο πρακτικός μηδενισμός της λίστας αναμονής μέχρι το τέλος του 2014, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι ο Οργανισμός θα λάβει στο άμεσο μέλλον την απαραίτητη χρηματοδότηση. Για τον Οργανισμό, η περαιτέρω χρηματοδότησή του είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς θα πρέπει να παρέχεται στους θεραπευομένους το δικαίωμα στην ολοκληρωμένη θεραπεία, που η πολιτεία έχει την υποχρέωση να τους παρέχει και στους εξαρτημένους, που αναζητούν θεραπεία, το αυτονόητο δικαίωμά τους στην πρόσβαση σε αυτήν.





Σχόλια