Κανονικά θα ήταν η μητέρα όλων των απεργιών.Ομως παρόλο που δεν γνωρίζουμε ακόμα την έκταση της συμμετοχής στην απεργία,γνωρίζουμε απο πρώτο χέρι την συμμετοχή στη συγκέντρωση και πορεία στη βουλή.Ηταν μικρή και πολύ κάτω του αναμενόμενου ακόμα και για τους λιγότερο αισιόδοξους.Αυτή η μικρή συμμετοχή προβληματίζει όλους όσους σκέφτονταιοτι δεν πάει άλλο με το ΔΝΤ και τις επιλογές της κυβέρνησης.
Απο το μυαλό πολλων περνουν σκέψεις του είδους:<<μα τόσο βολεμένοι ειναι οι Έλληνες>>,ή <<τα χρόνια που τα προβλήματα ήταν λιγοτερα κοιμησαν τους εργαζόμενους>>.
Τί άλλο πρέπει να συμβεί για να καταλάβουμε όλοι οτι θα ζήσουμε πλέον με ορους του 1960?
Τωρα ειναι η ώρα για αντίδραση που ακόμα υπάρχουν μερικά χρήματα στις τσέπες μας,αργότερα δεν θα υπάρχει η δυνατότητα.Θα επικρατήσει ο φόβος η ανασφάλεια σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο απο σήμερα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου